สองร่างของแวมไพร์ฝาแฝดถูกมัดมือด้วยกุญแจมือสำหรับจับปีศาจของจอร์นนี่
ริมฝีปากทั้งสองถูกผ้ามัดไว้แน่นกันการส่งเสียงใดๆที่จะเกิด
จอร์นนี่กับยูตะจัดการลากสองแวมไพร์เดินเข้าป่าไปอย่างชำนาญจนมาถึงปราสาทขนาดใหญ่ในป่าแล้วลากเจ้าของปราสาทตัวจริงเข้าไป
จอร์นนี่กัดฟันแน่นจนเป็นสันนูนชัดเจน
เขาไม่อยากจะเชื่อว่าเจย์จะเป็นคนทำจริงๆ เขาไม่อาจอภัยได้จริงๆแต่เขาก็ไม่สามารถฆ่าอีกฝ่ายทิ้งได้เหมือนกัน
ดังนั้นวิธีลงโทษคงเป็นการดีที่สุดแล้วในตอนนี้
“อึก
/ อึก” สองเสียงดังขึ้นมาพร้อมกันทันที่ที่ถูกกดไว้บนเตียงไม้หลังใหญ่ในห้องนอนของสองหนุ่มที่มาเป็นผู้อาศัย
จอร์นนี่ถอดเสื้อหนังออกคลานไปขึ้นคร่อมเจย์จับยึดข้อมือขาวกดลงกับเตียงมองดวงตาสองสีที่ฉายแววเว้าวอน
แต่ความผิดหวังในตัวอีกฝ่ายเลือกที่จะให้เขาทำเมินสายตานั้น กระชากผ้าเช็ดหน้าออกก่อนจะประกบจูบลงไปด้วยแรงโทสะ
ยูตะมองจอร์นนี่ที่กำลังทำโทษเจย์ก่อนเบนสายตามองคนของตัวเอง
ถอดไม้กางเขนออก สวดมนต์ขอโทษพระเจ้าก่อนจะถอดเสื้อคลุมนักบวชออกตามก้าวขึ้นไปหาร่างของแจฮยอนที่นอนส่ายหัวไปมาปฏิเสธความผิดทั้งที่หลักฐานคามือ
“อื้ออ”
แจฮยอนเงยหน้าขึ้นทันทีที่ยูตะก้มลงกัดขอขาวแรงๆจนเป็นรอยฟันก่อนจะหายไปต่อหน้าต่อตา
แอบหงุดหงิดที่ไม่สามารถทำให้ร่างขาวนี้เกิดรอยได้
กระชากเสื้อเชิ้ตเนื้อดีออกจนกระดุมหลุดกระกบจูบทั้งๆมีผ้ากั้นปิดบดจูบแรงๆจนผ้าเปียกชื่นไปด้วยน้ำลายมือร้อนลูบผิวกายเนียนขาวที่เกร็งรับสัมผัส
“อึก..อื้มมม”
จอร์นนี่บีบคางขาวแน่นสอดลิ้นเข้าไปพัวพันกับลิ้นเย็นจัดของเจย์ความหวานหักล้างสติให้มืดบอด
มือหนาเลื่อนมาสะกิดยอดอกผ่านเนื้อผ้าจนแข็งเป็นไต
จวบจนสิ้นสุดลมหายใจของมนุษย์ทั้งสองถึงละใบหน้าออกมา
ฉุดรั้งสองพี่น้องให้นอนใกล้กัน ลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าออกจนหมด
ความหนาวเย็นไม่ทำให้มนุษย์ทั้งสองรู้สึกหนาวแต่อย่างใดเมื่อแวมไพร์ที่นอนตาเยิ้มด้วยแรงอารมณ์น่าให้ความสนใจกว่าเป็นไหนๆ
ยูตะจับส่วนร้อนของตัวเองชักรูดเบาๆขนาดมองใบหน้าหวานจนพร้อมสำหรับกิจกรรมต่อไป
ร่างเรียวคลานเข้าไปหาแจฮยอนจากด้านข้างใช้ส่วนปลายกดริมฝีปากสีซีดเบาๆ
“อ้าปาก...อื้มม”
“อุก!!”
ยูตะบีบแก้มนิ่มแรงๆจนริมฝีปากเพยอออกทำให้สามารถดันส่วนร้อนเข้าไปรับความเย็นในโพร่งปากหวานได้
“อ๊า..ดีมาก..ดูดแรงๆหน่อย...แจฮยอนอา”
นักบวชหนุ่มครางเสียงพร่าก้มมองใบหน้าหวานอย่างหลงใหลเริ่มขยับเอวเข้าออกเบาๆ
แจฮยอนรู้สึกคับแน่นไปทั้งริมฝีปาก
ส่วนนั้นของยูตะร้อนจนแทบเผาเขาไปทั้งตัว
หลับตาแน่นดูดกลืนแกนกายใหญ่ที่ขยายใหญ่ขึ้นในโพลงปากของตัวเอง
ได้ยินเสียงครางพึงพอใจมาจากยูตะพร้อมกับแรงขยับสะโพกกระแทกใส่ปากเขาอย่างแรง
จอร์นนี่ยิ้มขำให้ไอ้บาทหลวงตบะแตก
ก่อนมองใบหน้าสวยหวานของเจย์ กดจูบแผ่วเบาที่รอยสักใต้ตาไล่เรื่อยลงมาสูดดมกลิ่นหอมหวานแบบผลไม้
กดจูบตามลำคอลงมาจนถึงแอ่งสะดื้อ ไม่ลืมที่จะส่งลิ้นร้อนไปทักทายจนเจย์ตั้งแอ่นตัวขึ้นเพื่อรับสัมผัส
“อื้ออ..อะ...อ๊า!!”
บีบคลึงส่วนกลางลำตัวของเจย์ที่ตื่นสู้มือ
ถอดกางเกงผ้าออกจากเรียวขาสวยจับแยกออกจากกัน
จอร์นนี่ตัดสินใจขยับพลิกให้อีกคนคร่อมตัวเอง ยึดจับสะโพกบางให้ลอยเด่นอยู่ตรงหน้า
ยกสะโพกให้ส่วนร้อนถูหน้าเจย์ที่ก้มอยู่อย่างกวนๆ
“ทำสิ...ทำเหมือนที่น้องนายทำให้ยูตะมันน่ะ”
เจย์หันมองด้านข้างตัวเองมองน้องชายฝาแฝดที่กำลังใช้ปากทำรักให้นักบวชหนุ่มอยู่
ดวงตาสวยเบนมองส่วนอ่อนไหวขนาดใหญ่ก่อนอ้าปากรับรสชาติมนุษย์เข้าปากดูดกลืนอย่างตะกละตะกลาม
นอกจากเลือดแล้วเซ็กส์ก็ทำแวมไพร์แบบพวกเขาอิ่มได้ไม่ต่างกัน
“อึก..ซี๊ดด...แจฮยอน...ดีมาก”
“อ๊า...เจย์...เด็กดี..อื้มมม”
สองหนุ่มครางเสียงขยับสะโพกส่วนใบหน้าหวานแรงๆจนทนไม่ไหวปลดปล่อยออกมาเต็มปากขาว
แวมไพร์ทั้งสองไม่รอช้าที่กลืนความหวานของมนุษย์จนหมด
“อ๊า!!...อื้ออ”
จอร์นนี่จับเจย์มานั่งตักกดอกบางให้แผ่นหลังแนบมากับอกแกร่ง
ขบเม้มตามซอกคอขาวอย่างหื่นกระหายจับแกนกายตัวเองกดเข้ากับช่องทางรักที่ตอดรัดอย่างบ้าคลั่ง
ยูตะไม่น้อยหน้าจับแจฮยอนให้คร่อมตัวเจย์อีกที
มือขาววางทาบกับหัวเตียงสะโพกมนลอยเด่นก่อนจะถูกเติมเต็มด้วยส่วนอ่อนไหวของนักบวชหนุ่ม
“ฮ๊า...ซี๊ดด!!”
แจฮยอนขยับหน้าซุกไหล่บางของพี่ชายฝาแฝดที่กำลังถูกฮันเตอร์ตัวสูงจับเอวให้ขยับไหวเบาๆ
ตัวเองก็ไม่ต่างกันร่างกายโยกไหวตามแรงส่งของร่างโปร่ง
“ยูตะ...อึก...อ๊าส์..อ๊า”
ครางเสียงหวิวเหมือนส่วนร้อนกระแทกกระทั้นกับจุดด้านในอย่างแรง
ดวงตาหวานลอยค้างสบตากับพี่ชายตัวเองที่มีสภาพไม่ต่างกัน
จอร์นนี่ยกยิ้มให้เพื่อนตัวเองก่อนจะขยับสะโพกส่วนจังหวะรักร้อนแรงที่เจย์เป็นคนคุ้ม
กัดแรงๆที่หลังขาว เลียตามแนวสันหลังเย็นจัดของเจย์ก่อนรู้สึกถึงช่องทางรักที่ตอดแน่นจนแทบเสร็จ
“จะ..จอร์นนี่...อ่าส์”
จังหวะรักร้อนแรงของสี่ร่างกำลังแผดเผาจนแทบไหม้
อาการหนาวจัดของปราสาทหินไม่อาจทำลายความร้อนแรงได้
สองแวมไพร์นอนตัวสันไหวรุนแรงระหว่างที่ช่วงร่างก็ถูกกระแทกกระทั้นไม่หยุดหย่อน
ริมปากสีซีดหันเข้าหากันเหมือนแม่เหล็กเจย์กับแจฮยอนจูบกันอย่างร้อนแรงระหว่างที่สะโพกมนถูกมือหนาตะปบไว้หลังจากที่โดนพลิกเปลี่ยนท่า
จอร์นนี่กัดฟันกรอดมองทั้งสองคนแลกจูบกันอย่างดูดดื่มก่อนจะส่งแรงกระแทกถี่ๆไม่ต่างจากยูตะที่เริ่มหมดความอดทนลงไปเรื่อยๆที่เห็นฉากเร้าอารมณ์ตรงหน้านี้
“อึก..อ่าส์”
“อื้มม..อื่อ”
สองพี่นอนกดจูบปลอบโยนกัน
เขี้ยวขาวเกี่ยวรั้งตามริมฝีปากสลับกันไปมาก่อนที่แรงด้านหลังส่งผลให้หมดแรงไปเสียดื้อๆจนต้องนอนหมอบกับเตียง
มือขาวเอือมไม่รูดรั้งความต้องการของตัวเองก่อนที่ทุกอย่างจะกลายเป็นสีขาวพร้อมความอุ่นร้อนที่ฉีดมาเต็มช่องทางรัก
“อ๊าส์
/ อ๊าส์”
ตามไปเม้นได้ที่เดิมเลยนะคะ https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1519800&chapter=46
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น