“วินวินเหรอออ
จาพาเราปายหนายย”
ผมมองแฟนบอยตัวขาวที่พยายามรั้งแขนตัวเองไม่ให้โดนลาก
น้ำเสียงทุ้มหวานยานคานและแทบไม่รู้เรื่อง ทุกย่างก้าวที่เดินไปโต๊ะตัวเองเกือบทำให้ผมสติหลุดอยู่หลายครั้ง
เพราะแจฮยอนเล่นหูเล่นตาหัวเราะคิกคักๆกับใครก็ตามที่เข้ามาหา
ดวงตากลมโตหยาดเยิ้มไปด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์กวาดสายตาอ่อยใครก็ตามที่อยู่ในรัศมี 10 เมตร
“ราวจาเต้นน
ปล่อยราวน้าาาา”
“เฮ้อ! ตามมา!”
ผมตัดสินใจกระชากร่างขาวมาประชิดตัวโอบเอวรั้งไม่ให้อีกคนได้ดื้อดึงก่อนลากพาไปจนถึงชั้นสองโซนวีไอพีที่สมาชิกในวงกำลังดื่มกันไปคุยกันไปอยู่
“เอ้า
ไปหิ้วหนุ่มที่ไหนมาเนี่ย”
“โอ๊ย
ราวเจบน้า งื้อ นิสายม่ายเด้เล้ยย”
ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนทิ้งตัวลงนั่งด้านข้างคนขี้เมา
หันไปมองพี่ยูตะที่กำลังชะโงกพยายามมองแฟนบอยของผมอย่างออกนอกหน้า
“แฟนบอยนายนิใช่มั้ย”
“ครับ
อยู่นิ่งๆน่าแจฮยอน”
ผมตอบรับพี่แทยงที่นั่งตรงข้าม
ก่อนจะจับแจฮยอนที่กำลังจะไหลลงไปกองกับพื้นให้พิงตัวเอง ตวัดมือโอบเอวคอดบางไว้กับตัวเองก่อนถอดหมวกโยนไว้ลวกๆบนโต๊ะ
หยิบแก้วเหล้าขึ้นกระดกหมดแก้วด้วยความเบื่อหน่าย
“งื้อ
ที่หนายง่า วิงวิงพาราวมาเท่หนายยย”
ผมหันมองไอ้ตัวป่วนที่เอนหัวหนักๆลงซบไหล่ผมแล้วบ่นงุ้งงิ้งข้างหู
ใบหน้าสวยหวานมุ่ยลงขัดใจเมื่อมองไปแล้วไม่เห็นคนที่ตัวเองคุ้นตา
“โอ๊ะ
แทยงอ่ออ ลีดอ่ออ งื้ออ หล่อจางง”
“นิ่งน่า
แจฮยอน” ผมกระชับแขนกอดเอวคอดแน่นจนแจฮยอนอึดอัดเพื่อให้อีกฝ่ายอยู่นิ่งๆ โอเค
ยอมรับก็ได้ว่าแอบหัวเสียนิดหน่อยที่แจฮยอนชมพี่แทยงว่าหล่อ
“วิงวิงดุง่า
ม่ายรักแล้วว เรารักพิจอนดีกว่า งื้ออ กอดหมีไรอั้นน”
“เห้ย
พี่ไม่เกี่ยวนะเว้ย อย่ามองด้วยสายตาแบบนั้นดิ”
ผมตวัดสายตามองพี่จอห์นนี่ที่โดนแจฮยอนโถมกอดทั้งตัว
ใบหน้าหวานซุกอยู่บนแผ่นอกหนาจนแก้มยุ่ย แล้วยังทำสีหน้ามีความสุขเสียเต็มประดา
มันน่านักจอง แจฮยอน!
ผมรีบกระชากแขนคนขี้เมาเข้ามากอดไว้เหมือนเดิมครั้งนี้อาจจะมากกว่าเดิมตรงที่ดึงจนแจฮยอนแทบเกยตัก
กดหัวทุยซุกอกตัวเองแล้วกอดแน่นไม่ให้ขยับไปไหนอีก
ผมมองจ้องพี่จอห์นนี่ที่นั่งอีกข้างของแจฮยอนจนพี่แกขยับตัวหนีไปนั่งอีกฝั่งกับพี่แทยงแทน
“พี่ให้ยืม”
“ไม่เป็นไรครับ”ผมมองกุญแจรถที่พี่โดยองยื่นมาให้ก่อนจะปฏิเสธกลับไป
“เอาไปเถอะ
ดูท่าแฟนบอยจะไม่ไหวแล้วน่ะ”
“...”
ผมก้อมมองไอ้ตัวป่วนที่หลับไปแล้วคาอกผม
อีกคนเคี้ยวน้ำลายจ๊อบแจ๊บบ่งบอกความสุขสบาย “....ขอบคุณมากครับพี่โดยอง”
“ขับรถดีๆละ
พรุ่งนี้ไม่มีงานก็จริงแต่อย่าหักโหมมากละ สงสารแฟนบอย”
“หึ
วันศุกร์นี่ครับ ยังไงแจฮยอนก็ไม่ต้องไปเรียนในวันพรุ่งนี้”
ผมยักไหล่ก่อนจับแจฮยอนพาดบ่าเดินออกจากห้องวีไอพีโดยไม่สนเสียงโห่แซวของพวกพี่ๆในวงคนอื่น
ผมเดินออกทางลับที่ร้านมีไว้ให้พวกดารา ตรงไปที่Audi
r8 สีดำด้านรถพี่ชายพี่โดยองที่ยืมมาอีกที ผมประคองแจฮยอนให้นั่งข้างคนขับกระชับหมวกปกปิดใบหน้าก่อนนั่งหลังพวงมาลัยแล้วขับออกไปบ้านแถบชานเมืองที่ผมซื้อเอาไว้
“งื้อ
ร้อนง่า” ผมมองคนตัวขาวที่พอได้รับความนุ่มนิ่มของที่นอนก็เริ่มออกอาการ
มือขาวตวัดดึงเสื้อยืดคอกว้างของตัวเองก่อนทำท่าจะถอดออก ผมนี่ถลาไปคว้ามือไว้แทบไม่ทัน
“หยุดน่าแจฮยอน”
ผมกัดฟันข่มความรู้สึก
พยายามไม่มองผิวกายนุ่มลื่นสีชมพูพีชที่โพล่พ้นเสื้อยืดตัวบางนี้
“เราร้อน
ร้อนจาถอด วิงวิง..ให้เราถอดนา”
ใครสั่งใครสอนให้พูดเรื่องถอดเสื้อผ้าด้วยใบหน้าพอร์นแตกขนาดนี้วะจอง
แจฮยอน!!
“ฉันจะไม่ทนแล้วนะแจฮยอน”
ผมหลับตาหายใจเข้าลึกๆเพื่อย้ำสติที่ใกล้หมดเต็มที
พยายามนึกถึงขนหน้าแข้งหยุบหยับของพี่จอห์นนี่ คิดถึงน้ำเสียงแหบห้าวของพี่ยูตะ
หรืออะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ใบหน้าสวยหวานแดงระเรื่อกับผิวกายเรียบลื่นเต็มไม้เต็มมือ
“ก็ไม่ต้องทนซี่”
ผมตวัดตามองคนยั่วตาใส แจฮยอนยู่ปากก่อนสองมือเรียวจะลูบหลังมือผมเบาๆ
ไม่-ทน-แม่ง-แล้ว-โว๊ยยยยยย
ไม่-ทน-แม่ง-แล้ว-โว๊ยยยยยย
ผมจับแจฮยอนกดลงกับเตียง
อีกฝ่ายทำหน้าเหลอหลา
ริมฝีปากสีแดงกำลังจะอ้าออกเพื่อถามแต่ผมไม่รอรีบตัดโอกาสประกบจูบลงไปทันที
คนตัวขาวเบิกตากว้างสองมืออ่อนแรงวางทาบอยู่ที่หน้าอกผม
ริมฝีปากหวานอ้าออกตอนที่ผมใช้ลิ้นเลียรอยแยกกลีบปากเพื่อขออนุญาต
มือเรียวขย้ำอกเสื้อผมตามความรู้สึกที่ถูกปลุกปั้น
ใบหน้าหวานเอียงคอปรับองศาตามผมที่เป็นคนนำ
ลิ้นเล็กน่ารักตวัดแผ่วเบาพยายามตอบสนองจังหวะจนได้ยินเสียงชื้นแฉะของน้ำลาย
“อา”
ผมถอนปากออกให้แจฮยอนได้หายใจ
รีบถอดเสื้อผ้าแสนเกะกะของเราออกจนร่างกายเปลือยเปล่าผมก้มลงจูบปิดปากอิ่มอีกครั้ง
แนบร่างกายเข้าหาตัวนุ่มนิ่มจนแนบกันทุกสัดส่วน
มือใหญ่ลากไล่ตั้งแต่แขนเรียวขาวลงมาถึงปั่นเอวเพรียวสอบเข้ารูปบีบขย้ำเต็มแรงด้วยความหมั่นเขี้ยว
ผละปากออกลงมาที่ปลายคางก่อนลงมาซุกที่ซอกคอหอมกลิ่นหวานเหมือนดอกไม้เมืองหนาว
“อึก..อ๊าส์..วินวิน”
“ต่ง
ซือเฉิง เรียกฉันว่าซือเฉิง” ผมกระซิบชิดริมหูนิ่ม
คลอเคลียกกหูร่างขาวก่อนขบเม้มทำรอยบนผิวแดงก่ำของแจฮยอน
“ฮื้อ
ฮะ..จะทำอะไรเรา..อื้อ” ผมดูดดุนยอดอกสีหวานช้อนตามองใบหน้าสวยที่นัยน์ตาช้ำเยิ้มไปด้วยแรงอารมณ์
ดวงตากลมรี่ปรือด้วยความเสียวกระสั่น
ผมกัดยอดอกอย่างหมั่นเขี้ยวจนแจฮยอนผวาจิกหลังผม
“ใจเย็นนะ
ฉันจะทำเบาๆ”
“ฮื้ออ”
ผมอมยิ้มขำมองคนตัวขาวที่พองแก้มไม่ค่อยพอใจตัวผมสักเท่าไหร่
ผมรีบจับขาเรียวขึ้นเกี่ยวเอวตัวเอง
ประกบจูบลงไปอีกครั้งมือก็ควานหาอุปกรณ์ที่จะมาเป็นตัวช่วยไม่ให้แจฮยอนเจ็บมากนัก
ขวดสารล่อลื่นถูกบีบใส่มือจนเยิ้ม
ผมกดนิ้วกลางสอดเข้าช่องทางคับแคบปากก็บดจูบจนแจฮยอนไม่ไห้สนใจ
นิ้วเรียวขยับเนิบนาบก่อนจะเพิ่มอีกนิ้วเปิดถ่างให้ช่องทางรักพร้อมสำหรับอย่างอื่น
“อะ
อ๊าส์ อื้ออ ซือเฉิง อ๊าส์”
ผมกระแทกมือเข้าออกช่องทางด้านหลังจนเกิดเสียงหน้าอาย
บางสิ่งบางอย่างของแจฮยอนแข็งเครียดขึ้นมาตามแรงอารมณ์
ผมกดจูบแก้มกลมขึ้นสีระเรื่ออย่างเอ็นดู สองมือเรียวจับยึดข้อมือผมไว้ ช่องทางรักขมิบถี่ตอดรัดนิ้วแน่น
ผมถอดนิ้วออกมาอยากอดทนไม่ไหว มองซองถุงยางก่อนจะโยนทิ้งอย่างไม่ใส่ใจ
ครั้งแรกของผมกับแจฮยอน...ผมอยากใกล้ชิดร่างขาวให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
“อดทนหน่อยนะครับเด็กดี”
ผมกระซิบบอกแจฮยอนด้วยน้ำเสียงแหบพร่ากดแกนกายร้อนเข้าไปในช่องทางสดใหม่ที่กำลังเกร็งด้วยความกลัว
ผมรีบใช้มือตัวเองสาวรูดความเป็นชายจนอีกคนครางครืนปานจะขาดใจ กดริมฝีปากไว้ที่ขมับชื้นเหงื่อของคนตัวขาวก่อนจะกระแทกเข้าไปจนหมด
“อึก!”
“ซี๊ดด
แน่น..อา”
ผมเชิดหน้าสูดปากด้วยความต้องการ
ก้มมองช่องทางสีชมพูที่กำลังดึงรัดแกนกายของตัวเอง
ใจอยากจะกระแทกแรงๆให้ร่างกายขาวโยกคลอนตามความต้องการแต่พอได้สบดวงตาฉ่ำน้ำแล้วก็เปลี่ยนใจเป็นขยับแผ่วเบาเนิบนาบ
“อ๊ะ..อ๊า..อื้ออ”
“แจฮยอนอา”
ผมจับยึดเอวสอบไว้แน่นก่อนเริ่มขยับจังหวะตามใจตัวเอง คนตัวขาวแอ่นเกร็งทั้งร่างกายริมฝีปากสีพีชหวานครวญครางเต็มไปด้วยความรู้สึก
ผมจับแจฮยอนดึงมาหาตัวแรงๆจนสะโพกกลมชนหน้าท้องผมก่อนก้มลงซุกไซร้แผ่นอกขาวเนียน
“ลึก..อื้อ..ลึกไปแล้ว
อ๊าส์”
ผมฟัดแก้มกลมอย่างหมั่นเขี้ยวก่อนเริ่มขยับเอวอีกครั้ง
กระแทกกระทั้นจังหวะเร็วบ้างช้าบ้าง นิ้วโป้งบดคลึงยอดอกที่แข็งสู้มือ
ดวงตาจดจ้องแต่ใบหน้าหวานสวยที่ปรกไปด้วยผมสีบลอนด์ชื้นเหงื่อ
“ซี๊ด
แจฮยอนนา อื้ออ”
“ซือเฉิง..ซี๊ดด
อ๊าส์ อ๊าส์..เร็วอีก อื้ม” ผมบีบแก้มกลมจนยุบตามแรงก่อนขยับรัวเร็วตามที่อีกคนขอ
มองริมฝีปากแดงอิ่มแล้วอยากบดจูบลงไปแต่กลัวว่าจะเสียจังหวะรักเลยอดใจไว้
แจฮยอนขยับตัวตอบสนองผมด้วยความไม่รู้ตัว
คนเมาได้แต่นอนครางเสียงหวานอยู่ใต้ร่างของผม
ใบหน้าสวยสะบัดส่ายไปมาก่อนจะกระตุกเกร็งปลดปล่อยทั้งๆที่ผมยังไม่ได้เล่นกับส่วนนั้นของร่างโปร่งเลยสักนิด
ลามกจริงๆเลยแฟนบอยของผมเนี่ย
“อะ..อ๊าส์! พอ..อื้อ!!”
“ไม่เอาน่าที่รัก
ฉันยังไม่เสร็จเลย”
ผมกระแทกกายทั้งเร็วและแรง
จับขาเรียวพาดบ่าก่อนเริ่มต้นเพิ่มจังหวะรักมากกว่าเดิมหลายเท่าตัวจนแจฮยอนสั่นคลอนตามแรงที่ผมส่ง
มือเรียวจิกผ้าปูที่นอนแทบหลุดติดมือ ริมฝีปากอิ่มอ้าครางแต่ไม่มีเสียงครางออกมา
“อะ
อะ แจฮยอน!!”
ผมครางแหบต่ำด้วยความกระหายโยกกายไม่กี่ครั้งก็ปลดปล่อยเต็มล้นช่องทางรักบวมแดง
ผมทิ้งตัวลงนอนทับร่างโปร่งที่กำลังหอบหายใจด้วยความเหนื่อยอ่อน
กดจูบลงที่ไหปลาร้านู้น ขบเม้นทำรอยรักจนทั่ว
ซุกไซร้ลำคอเพรียวสูดดมกลิ่นกายหอมเข้าเต็มปอด
ผมรู้ว่าแจฮยอนตัวหอมแต่ไม่คิดว่าจะหอมกว่าในจินตนาการผมขนาดนี้
“..ซือเฉิง..คะ..คือ”
“หื้มม”
ผมครางถามแต่ใบหน้าไม่ได้เงยจากซอกคอแจฮยอนเลยสักนิด
“ไอ้นั้น..ของนายมัน..อะ..ขยับ”
“ไอ้นั้น...ไอ้นี้น่ะเหรอ”
“อ๊าส์!!” ผมถอนตัวออกจนเกือบสุดแล้วกระแทกเข้าไปใหม่จนแจฮยอนตีไหล่ผมที่แกล้งอีกฝ่าย
แต่ใครบอกว่าผมแกล้งละ...มาขนาดนี้แล้ว รอบเดียวพอที่ไหน...ขนาดในจินตนาการผมมันก็ตั้งหลายรอบ...หึหึ
“อ๊าส์..ซือเฉิง..หยุด
อะ อ๊าส์!!”
เม้นที่เดิมน๊าาาาา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น