(os) Winwin or Dong Si Cheng? #Winjae

“วินวินเหรอออ จาพาเราปายหนายย”

ผมมองแฟนบอยตัวขาวที่พยายามรั้งแขนตัวเองไม่ให้โดนลาก น้ำเสียงทุ้มหวานยานคานและแทบไม่รู้เรื่อง ทุกย่างก้าวที่เดินไปโต๊ะตัวเองเกือบทำให้ผมสติหลุดอยู่หลายครั้ง เพราะแจฮยอนเล่นหูเล่นตาหัวเราะคิกคักๆกับใครก็ตามที่เข้ามาหา ดวงตากลมโตหยาดเยิ้มไปด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์กวาดสายตาอ่อยใครก็ตามที่อยู่ในรัศมี 10 เมตร

“ราวจาเต้นน ปล่อยราวน้าาาา”

“เฮ้อ! ตามมา!” ผมตัดสินใจกระชากร่างขาวมาประชิดตัวโอบเอวรั้งไม่ให้อีกคนได้ดื้อดึงก่อนลากพาไปจนถึงชั้นสองโซนวีไอพีที่สมาชิกในวงกำลังดื่มกันไปคุยกันไปอยู่

“เอ้า ไปหิ้วหนุ่มที่ไหนมาเนี่ย”

“โอ๊ย ราวเจบน้า งื้อ นิสายม่ายเด้เล้ยย”

ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนทิ้งตัวลงนั่งด้านข้างคนขี้เมา หันไปมองพี่ยูตะที่กำลังชะโงกพยายามมองแฟนบอยของผมอย่างออกนอกหน้า

“แฟนบอยนายนิใช่มั้ย”

“ครับ อยู่นิ่งๆน่าแจฮยอน”

ผมตอบรับพี่แทยงที่นั่งตรงข้าม ก่อนจะจับแจฮยอนที่กำลังจะไหลลงไปกองกับพื้นให้พิงตัวเอง ตวัดมือโอบเอวคอดบางไว้กับตัวเองก่อนถอดหมวกโยนไว้ลวกๆบนโต๊ะ หยิบแก้วเหล้าขึ้นกระดกหมดแก้วด้วยความเบื่อหน่าย

“งื้อ ที่หนายง่า วิงวิงพาราวมาเท่หนายยย”

ผมหันมองไอ้ตัวป่วนที่เอนหัวหนักๆลงซบไหล่ผมแล้วบ่นงุ้งงิ้งข้างหู ใบหน้าสวยหวานมุ่ยลงขัดใจเมื่อมองไปแล้วไม่เห็นคนที่ตัวเองคุ้นตา

“โอ๊ะ แทยงอ่ออ ลีดอ่ออ งื้ออ หล่อจางง”

“นิ่งน่า แจฮยอน” ผมกระชับแขนกอดเอวคอดแน่นจนแจฮยอนอึดอัดเพื่อให้อีกฝ่ายอยู่นิ่งๆ โอเค ยอมรับก็ได้ว่าแอบหัวเสียนิดหน่อยที่แจฮยอนชมพี่แทยงว่าหล่อ

“วิงวิงดุง่า ม่ายรักแล้วว เรารักพิจอนดีกว่า งื้ออ กอดหมีไรอั้นน”

“เห้ย พี่ไม่เกี่ยวนะเว้ย อย่ามองด้วยสายตาแบบนั้นดิ”

ผมตวัดสายตามองพี่จอห์นนี่ที่โดนแจฮยอนโถมกอดทั้งตัว ใบหน้าหวานซุกอยู่บนแผ่นอกหนาจนแก้มยุ่ย แล้วยังทำสีหน้ามีความสุขเสียเต็มประดา มันน่านักจอง แจฮยอน!

ผมรีบกระชากแขนคนขี้เมาเข้ามากอดไว้เหมือนเดิมครั้งนี้อาจจะมากกว่าเดิมตรงที่ดึงจนแจฮยอนแทบเกยตัก กดหัวทุยซุกอกตัวเองแล้วกอดแน่นไม่ให้ขยับไปไหนอีก ผมมองจ้องพี่จอห์นนี่ที่นั่งอีกข้างของแจฮยอนจนพี่แกขยับตัวหนีไปนั่งอีกฝั่งกับพี่แทยงแทน

“พี่ให้ยืม”

“ไม่เป็นไรครับ”ผมมองกุญแจรถที่พี่โดยองยื่นมาให้ก่อนจะปฏิเสธกลับไป

“เอาไปเถอะ ดูท่าแฟนบอยจะไม่ไหวแล้วน่ะ”

“...” ผมก้อมมองไอ้ตัวป่วนที่หลับไปแล้วคาอกผม อีกคนเคี้ยวน้ำลายจ๊อบแจ๊บบ่งบอกความสุขสบาย “....ขอบคุณมากครับพี่โดยอง”

“ขับรถดีๆละ พรุ่งนี้ไม่มีงานก็จริงแต่อย่าหักโหมมากละ สงสารแฟนบอย”

“หึ วันศุกร์นี่ครับ ยังไงแจฮยอนก็ไม่ต้องไปเรียนในวันพรุ่งนี้”

ผมยักไหล่ก่อนจับแจฮยอนพาดบ่าเดินออกจากห้องวีไอพีโดยไม่สนเสียงโห่แซวของพวกพี่ๆในวงคนอื่น ผมเดินออกทางลับที่ร้านมีไว้ให้พวกดารา ตรงไปที่Audi r8 สีดำด้านรถพี่ชายพี่โดยองที่ยืมมาอีกที ผมประคองแจฮยอนให้นั่งข้างคนขับกระชับหมวกปกปิดใบหน้าก่อนนั่งหลังพวงมาลัยแล้วขับออกไปบ้านแถบชานเมืองที่ผมซื้อเอาไว้

“งื้อ ร้อนง่า” ผมมองคนตัวขาวที่พอได้รับความนุ่มนิ่มของที่นอนก็เริ่มออกอาการ มือขาวตวัดดึงเสื้อยืดคอกว้างของตัวเองก่อนทำท่าจะถอดออก ผมนี่ถลาไปคว้ามือไว้แทบไม่ทัน

“หยุดน่าแจฮยอน” ผมกัดฟันข่มความรู้สึก พยายามไม่มองผิวกายนุ่มลื่นสีชมพูพีชที่โพล่พ้นเสื้อยืดตัวบางนี้

“เราร้อน ร้อนจาถอด วิงวิง..ให้เราถอดนา”

ใครสั่งใครสอนให้พูดเรื่องถอดเสื้อผ้าด้วยใบหน้าพอร์นแตกขนาดนี้วะจอง แจฮยอน!!

“ฉันจะไม่ทนแล้วนะแจฮยอน”

ผมหลับตาหายใจเข้าลึกๆเพื่อย้ำสติที่ใกล้หมดเต็มที พยายามนึกถึงขนหน้าแข้งหยุบหยับของพี่จอห์นนี่ คิดถึงน้ำเสียงแหบห้าวของพี่ยูตะ หรืออะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ใบหน้าสวยหวานแดงระเรื่อกับผิวกายเรียบลื่นเต็มไม้เต็มมือ

“ก็ไม่ต้องทนซี่” ผมตวัดตามองคนยั่วตาใส แจฮยอนยู่ปากก่อนสองมือเรียวจะลูบหลังมือผมเบาๆ   


ไม่-ทน-แม่ง-แล้ว-โว๊ยยยยยย

ผมจับแจฮยอนกดลงกับเตียง อีกฝ่ายทำหน้าเหลอหลา ริมฝีปากสีแดงกำลังจะอ้าออกเพื่อถามแต่ผมไม่รอรีบตัดโอกาสประกบจูบลงไปทันที คนตัวขาวเบิกตากว้างสองมืออ่อนแรงวางทาบอยู่ที่หน้าอกผม

ริมฝีปากหวานอ้าออกตอนที่ผมใช้ลิ้นเลียรอยแยกกลีบปากเพื่อขออนุญาต มือเรียวขย้ำอกเสื้อผมตามความรู้สึกที่ถูกปลุกปั้น ใบหน้าหวานเอียงคอปรับองศาตามผมที่เป็นคนนำ ลิ้นเล็กน่ารักตวัดแผ่วเบาพยายามตอบสนองจังหวะจนได้ยินเสียงชื้นแฉะของน้ำลาย

“อา” ผมถอนปากออกให้แจฮยอนได้หายใจ รีบถอดเสื้อผ้าแสนเกะกะของเราออกจนร่างกายเปลือยเปล่าผมก้มลงจูบปิดปากอิ่มอีกครั้ง แนบร่างกายเข้าหาตัวนุ่มนิ่มจนแนบกันทุกสัดส่วน

มือใหญ่ลากไล่ตั้งแต่แขนเรียวขาวลงมาถึงปั่นเอวเพรียวสอบเข้ารูปบีบขย้ำเต็มแรงด้วยความหมั่นเขี้ยว ผละปากออกลงมาที่ปลายคางก่อนลงมาซุกที่ซอกคอหอมกลิ่นหวานเหมือนดอกไม้เมืองหนาว

“อึก..อ๊าส์..วินวิน”

“ต่ง ซือเฉิง เรียกฉันว่าซือเฉิง” ผมกระซิบชิดริมหูนิ่ม คลอเคลียกกหูร่างขาวก่อนขบเม้มทำรอยบนผิวแดงก่ำของแจฮยอน

“ฮื้อ ฮะ..จะทำอะไรเรา..อื้อ” ผมดูดดุนยอดอกสีหวานช้อนตามองใบหน้าสวยที่นัยน์ตาช้ำเยิ้มไปด้วยแรงอารมณ์ ดวงตากลมรี่ปรือด้วยความเสียวกระสั่น ผมกัดยอดอกอย่างหมั่นเขี้ยวจนแจฮยอนผวาจิกหลังผม

“ใจเย็นนะ ฉันจะทำเบาๆ”

“ฮื้ออ”

 ผมอมยิ้มขำมองคนตัวขาวที่พองแก้มไม่ค่อยพอใจตัวผมสักเท่าไหร่ ผมรีบจับขาเรียวขึ้นเกี่ยวเอวตัวเอง ประกบจูบลงไปอีกครั้งมือก็ควานหาอุปกรณ์ที่จะมาเป็นตัวช่วยไม่ให้แจฮยอนเจ็บมากนัก ขวดสารล่อลื่นถูกบีบใส่มือจนเยิ้ม ผมกดนิ้วกลางสอดเข้าช่องทางคับแคบปากก็บดจูบจนแจฮยอนไม่ไห้สนใจ นิ้วเรียวขยับเนิบนาบก่อนจะเพิ่มอีกนิ้วเปิดถ่างให้ช่องทางรักพร้อมสำหรับอย่างอื่น

“อะ อ๊าส์ อื้ออ ซือเฉิง อ๊าส์”

ผมกระแทกมือเข้าออกช่องทางด้านหลังจนเกิดเสียงหน้าอาย บางสิ่งบางอย่างของแจฮยอนแข็งเครียดขึ้นมาตามแรงอารมณ์ ผมกดจูบแก้มกลมขึ้นสีระเรื่ออย่างเอ็นดู สองมือเรียวจับยึดข้อมือผมไว้ ช่องทางรักขมิบถี่ตอดรัดนิ้วแน่น ผมถอดนิ้วออกมาอยากอดทนไม่ไหว มองซองถุงยางก่อนจะโยนทิ้งอย่างไม่ใส่ใจ

ครั้งแรกของผมกับแจฮยอน...ผมอยากใกล้ชิดร่างขาวให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

“อดทนหน่อยนะครับเด็กดี”

ผมกระซิบบอกแจฮยอนด้วยน้ำเสียงแหบพร่ากดแกนกายร้อนเข้าไปในช่องทางสดใหม่ที่กำลังเกร็งด้วยความกลัว ผมรีบใช้มือตัวเองสาวรูดความเป็นชายจนอีกคนครางครืนปานจะขาดใจ กดริมฝีปากไว้ที่ขมับชื้นเหงื่อของคนตัวขาวก่อนจะกระแทกเข้าไปจนหมด

“อึก!”

“ซี๊ดด แน่น..อา”

ผมเชิดหน้าสูดปากด้วยความต้องการ ก้มมองช่องทางสีชมพูที่กำลังดึงรัดแกนกายของตัวเอง ใจอยากจะกระแทกแรงๆให้ร่างกายขาวโยกคลอนตามความต้องการแต่พอได้สบดวงตาฉ่ำน้ำแล้วก็เปลี่ยนใจเป็นขยับแผ่วเบาเนิบนาบ

“อ๊ะ..อ๊า..อื้ออ”

“แจฮยอนอา” ผมจับยึดเอวสอบไว้แน่นก่อนเริ่มขยับจังหวะตามใจตัวเอง คนตัวขาวแอ่นเกร็งทั้งร่างกายริมฝีปากสีพีชหวานครวญครางเต็มไปด้วยความรู้สึก ผมจับแจฮยอนดึงมาหาตัวแรงๆจนสะโพกกลมชนหน้าท้องผมก่อนก้มลงซุกไซร้แผ่นอกขาวเนียน

“ลึก..อื้อ..ลึกไปแล้ว อ๊าส์”

ผมฟัดแก้มกลมอย่างหมั่นเขี้ยวก่อนเริ่มขยับเอวอีกครั้ง กระแทกกระทั้นจังหวะเร็วบ้างช้าบ้าง นิ้วโป้งบดคลึงยอดอกที่แข็งสู้มือ ดวงตาจดจ้องแต่ใบหน้าหวานสวยที่ปรกไปด้วยผมสีบลอนด์ชื้นเหงื่อ

“ซี๊ด แจฮยอนนา อื้ออ”

“ซือเฉิง..ซี๊ดด อ๊าส์ อ๊าส์..เร็วอีก อื้ม” ผมบีบแก้มกลมจนยุบตามแรงก่อนขยับรัวเร็วตามที่อีกคนขอ มองริมฝีปากแดงอิ่มแล้วอยากบดจูบลงไปแต่กลัวว่าจะเสียจังหวะรักเลยอดใจไว้

แจฮยอนขยับตัวตอบสนองผมด้วยความไม่รู้ตัว คนเมาได้แต่นอนครางเสียงหวานอยู่ใต้ร่างของผม ใบหน้าสวยสะบัดส่ายไปมาก่อนจะกระตุกเกร็งปลดปล่อยทั้งๆที่ผมยังไม่ได้เล่นกับส่วนนั้นของร่างโปร่งเลยสักนิด

ลามกจริงๆเลยแฟนบอยของผมเนี่ย

“อะ..อ๊าส์! พอ..อื้อ!!”

“ไม่เอาน่าที่รัก ฉันยังไม่เสร็จเลย”

ผมกระแทกกายทั้งเร็วและแรง จับขาเรียวพาดบ่าก่อนเริ่มต้นเพิ่มจังหวะรักมากกว่าเดิมหลายเท่าตัวจนแจฮยอนสั่นคลอนตามแรงที่ผมส่ง มือเรียวจิกผ้าปูที่นอนแทบหลุดติดมือ ริมฝีปากอิ่มอ้าครางแต่ไม่มีเสียงครางออกมา

“อะ อะ แจฮยอน!!” ผมครางแหบต่ำด้วยความกระหายโยกกายไม่กี่ครั้งก็ปลดปล่อยเต็มล้นช่องทางรักบวมแดง

ผมทิ้งตัวลงนอนทับร่างโปร่งที่กำลังหอบหายใจด้วยความเหนื่อยอ่อน กดจูบลงที่ไหปลาร้านู้น ขบเม้นทำรอยรักจนทั่ว ซุกไซร้ลำคอเพรียวสูดดมกลิ่นกายหอมเข้าเต็มปอด

ผมรู้ว่าแจฮยอนตัวหอมแต่ไม่คิดว่าจะหอมกว่าในจินตนาการผมขนาดนี้

“..ซือเฉิง..คะ..คือ”

“หื้มม” ผมครางถามแต่ใบหน้าไม่ได้เงยจากซอกคอแจฮยอนเลยสักนิด

“ไอ้นั้น..ของนายมัน..อะ..ขยับ”

“ไอ้นั้น...ไอ้นี้น่ะเหรอ”

“อ๊าส์!!” ผมถอนตัวออกจนเกือบสุดแล้วกระแทกเข้าไปใหม่จนแจฮยอนตีไหล่ผมที่แกล้งอีกฝ่าย

แต่ใครบอกว่าผมแกล้งละ...มาขนาดนี้แล้ว รอบเดียวพอที่ไหน...ขนาดในจินตนาการผมมันก็ตั้งหลายรอบ...หึหึ

“อ๊าส์..ซือเฉิง..หยุด อะ อ๊าส์!!”

เม้นที่เดิมน๊าาาาา

(os) Porn&Queen #Johnjae

จอห์นนี่เคยคิดว่าแจฮยอนเป็นแค่เด็กผู้ชายตัวขาวหน้าตาหล่อเหลาธรรมดาๆ เป็นเด็กปี 97 ที่หล่อแบบหนุ่มน่ารักขวัญใจนูน่าหรือหนุ่มนักกีฬา ก็เจ้าตัวเล่นบาสนี้ เขาไม่เคยคิดว่าแจฮยอนมีเสน่ห์ยั่วยวนต่อเพศเดียวกันเหมือนเตนล์ที่ตัวเล็กน่ารักเลย

แต่เมื่อไม่นานนี้เขาเริ่มเปลี่ยนใจแล้วละ

ตั้งแต่ตอนที่ได้เป็นเมทกัน แจฮยอนโชว์เสน่ห์หลากหลายอย่างใส่เขาจนแทบตาลายหนึ่งในนั้นคือความพอร์นและควีน

ใครจะคิดว่าน้องชายคนสนิทโตขึ้นแล้วจะไม่เหมือนกับที่คิดเลยสักนิด จำได้ว่าแจฮยอนตอนรุกกี้ตัวสูงและมีซิกแพ็ก ดูเป็นผู้ชายมาดแมนคนหนึ่ง แต่ทำไมตอนนี้ถึงมีความเซ็กซี่ในแบบที่ผู้ชายอย่างเขาเห็นแล้วใจสั่นแบบนี้ได้ก็ไม่รู้

จอห์นนี่ว่าเขาชอบคอสตูมเพลง Good Thing เวลามันอยู่บนร่างกายแจฮยอนนะ อื้ม จะบอกว่าชอบคอสตูมเพลงนี้ก็ไม่ใช่หรอก เขาชอบโช้คเกอร์กับเสื้อเชิ้ตสีขาวโอเวอร์ไซส์นั้นต่างหากละ ถ้าเขาได้ลองลากนิ้วมือตามลำคอยาวที่สวมมันอยู่ หรือได้ใช้มือปลดเสื้อแสนเกะกะลงจนล่นอยู่ที่ข้อศอกเรียว หรือถ้าร่างกายแสนสวยโยกไหวตามแรงของเขาละ...

Shit!! เขาไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองมีความคิดหื่นกามขนาดนี้มากก่อนเลย

“เก็บอาการหน่อยเพื่อน มองน้องมันอะไรขนาดนั้นวะ”

“กู...ออกอาการขนาดนั้นเลยเหรอวะ”

เขาหันมองแทยงที่ทำหน้าเหม็นเบื่อใส่ เพราะมันกับเขาแต่งหน้าเสร็จแล้วก็เลยมีโอกาสนั่งมองเมมเบอร์คนอื่นนั่งแต่งหน้ากันและหนึ่งในนั้นก็คือแจฮยอนกับเสื้อเชิ้ตสีขาวและโช้คเกอร์หนังเส้นสีดำเรียวๆ

อึก!

จอห์นนี่กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เขาพยายามไม่จินตนาการภาพต่างๆในหัวตอนนี้เพราะอีกไม่กี่นาทีต้องขึ้นสเตจแล้วจะมาวิ่งเข้าห้องน้ำตอนนี้ก็ไม่ใช่เรื่องหรอกนะ จริงมั้ย แต่ให้ตายเถอะ แจฮยอนต้องแจกความพอร์นขนาดนี้มั้ย  ริมฝีปากอิ่มๆที่เพยอให้โคดี้แต่งเติม นัยน์ตาสีเทาอ่อนกับดวงตากลมโตรี่ปรือจ้องภาพตัวเองในกระจกแต่บางครั้งกลับลากมาสบกับเขาพร้อมมุมปากเหยียดเป็นรอยยิ้มแสนร้ายกาจที่เหมือนจะกระชากความผิดชอบชั่วดีของเขาได้มากโข

“เชี่ย! แทยงอีกกี่นาทีขึ้นแสดงวะ”

“ประมาณ20นาที”

“งั้นเดี๋ยวกูมานะ”

“เอ้า ไอ้จอห์นนี่!!”

ร่างสูงไม่ฟังเสียงโวยวายของเพื่อนตัวเองที่มองด้วยความงุนงงแตกต่างจากคนตัวขาวที่เพิ่งแต่งหน้าเสร็จ แจฮยอนเดินลากเท้าออกจากห้องพักศิลปินด้วยความเงียบเชียบ ใบหน้าหวานกับผมสีบอร์นสว่างทำให้ทุกสายตามองน้องใหม่ของวงการได้ไม่ยาก

แจฮยอนยิ้มและโค้งให้ทุกคนที่เดินผ่านอย่างรุ่นน้องที่ดีก่อนร่างขาวจะเข้าไปในห้องน้ำโดยไม่ลืมล็อคให้เสร็จสรรพ คนตัวขาวยกยิ้มมุมปากกระโดดขึ้นไปนั่งที่อ่างล้างหน้าพร้อมฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีเป็นทำนองSex Therapy ของ Robin Thicke เคล้าเสียงทุ้มต่ำของคนที่ทำภารกิจอยู่ในนั้น

“อาส์..แจฮยอน อื้ออ”

“It's your body, we can love if you want to” แจฮยอนฮัมเพลงต่อไปเรื่อยๆ ใบหน้าหวานยกยิ้มจดจ้องประตูห้องน้ำที่ปิดตายด้วยแววตาแสนซุกซน

“อะ..อ๊าส์..แจฮยอน..แจ..ซี๊ดด..ฮยอน”

“Loud if you want to, scream if you want to”

“อ๊าส์..แจฮยอน..พี่..อื้ออ”

“I'll lick you down, I'll make you feel like you're out of body
The doctor's here for you”

แจฮยอนร้องเพลงคลอเบาๆก่อนกระโดดลงจากอ่างล้างหน้า ตัวขาวเดินเข้าไปประชิดประตูปิดตายแตะสัมผัสเบาๆทำให้รู้ว่ามันไม่ได้ล็อค ดวงตาหวานมองลอดผ่านช่องเห็นร่างสูงใหญ่นั่งบนฝาชักโครกเงยเชิดใบหน้าหล่อขึ้นสูง เปลือกตาปิดแน่น ริมฝีปากปีกนกซี๊ดอย่างสะใจในจินตนาการของตัวเอง

“อื้อ..อ๊า”

“Take you like Twilight, I'll touch your neck  You don't have to say anything, I'll get you wet, yeah”

“เห้ย!” จอห์นนี่สะดุ้งตกใจกับเสียงหวานทุ้มของเนื้อเพลง 18+ อีกทั้งยังสัมผัสได้ถึงมือขาวนุ่มนิ่มสัมผัสบางส่วนของเขาแล้วรูดรั้งมันด้วยจังหวะที่แตกต่าง

“ชู้วว เงียบเถอะครับพี่จอห์นนี่ เราเหลือเวลากันอีก 13 ไม่สิ 12 นาทีแล้ว”

“อ๊าส์...อื้อ”

จอห์นนี่ลืมแล้วซึ่งสติสัมปชัญญะ เขาทิ้งทุกอย่างลงตั้งแต่ที่ได้รับสัมผัสร้อนจากมือนิ่มอีกทั้งยังได้เห็นลำคอเพรียวลอยเด่นอยู่ตรงหน้า ถึงใจอยากจะทำรอยขนาดไหนแต่คงไม่เหมาะถ้าเขาจะทำมันตอนนี้

“อะ..อ๊าส์..พี่จอห์นนี่ อื้มม”

Fuck!!! แค่นี้แจฮยอนยังทำให้เขาคลั่งไม่พอใช่มั้ย ถึงได้เมคเสียงแสนหวานชิดริมหู ทั้งจังหวะมือที่เร่งเร้า ทั้งกลิ่นหอมละมุนหวานๆเหมือนช็อคโกแล็ต เขาหลับตาพริ้มรับฟังเสียงหวานที่ครางชิดริมหูในหัวเกิดภาพที่อยากเห็น ก่อนทุกอย่างจะเป็นสีขาวโพลนไปหมด

“อ๊าส์!!”

“อีก 4 นาทีเจอกันที่หลังเวทีนะครับ My Roommate”

แจฮยอนเดินออกไปแล้ว เดินออกไปพร้อมสัมผัสร้อนแผ่วเบาที่แบบลงมาข้างมุมปาก

ตอนนี้จอห์นนี่กับเหล่าเมมเบอร์ถึงหอพักเรียบร้อย ทุกคนแยกย้ายเข้าไปในห้องเพื่อเตรียมตัวนอนกันหมดแล้วเหลือแต่เขาคนเดียวนี้แหละที่ยังไม่กล้าเข้าไปในห้อง ตั้งแต่เหตุการณ์ในห้องน้ำก็ทำให้เขาสับสนไปหมด ไม่รู้ว่าที่แจฮยอนทำต้องการอะไรกันแน่ จะเป็นการแกล้งเขาเล่นๆหรือว่า...อีกฝ่ายก็ต้องการไม่ต่างกัน

“เฮ้อ!!” เขาถอนหายใจพร้อมดีลิทเรื่องไม่เป็นเรื่องออกจากหัวก่อนสาวเท้าเดินเข้าห้องที่แชร์กับรูมเมทตัวขาว

“มาแล้วเหรอครับ ผมรอพี่ตั้งนาน”

จอห์นนี่ชะงักข้างอยู่หน้าประตูมองภาพรูมเมทตัวขาวที่อยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวโอเวอร์ใซส์ตัวเดียวกับโช้คเกอร์หนังเส้นเล็กที่ลำคอและใบหน้าหวานที่ยังไม่ลบเครื่องสำอางค์ออก เพราะแจฮยอนที่นั่งไขว้ห่างบนเตียงหันหน้ามาหาเขาอยู่ถึงทำให้รู้ว่าน้องใส่แค่อันเดอร์แวร์ตัวเล็กสีแดงขอบขาวเท่านั้น

พ่อจ๋าแม่จ๋า เลือดกำเดาลูกจะไหล

“คะ คือแจฮยอน..คือ...ว่า..คือ”

“ปิดประตูสิครับ”

ประจักแล้วถึงความควีนที่แท้จริง ผมรีบปิดประตูพร้อมล็อคเสร็จสรรพ แจฮยอนยกยิ้มมุมปากให้เขา น้องเดินเข้ามาหาด้วยจังหวะเชื่องช้า ชายเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ปกปิดหมิ่นแหม่ที่เนินสะโพกอิ่ม ดวงตาหวานเชื่อมที่จดจ้องมายังตัวเขาทำให้ขนกายลุกฮือแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

“...”

“ผมรู้ว่าพี่ชอบใช่มั้ย สายตาของพี่บอกผมหมดแล้วนะ”

“คือ...พี่” เขาพูดอะไรไม่ออกเพราะที่แจฮยอนพูดมาเป็นเรื่องจริงทั้งหมด เขาปรารถนาที่จะเห็นอีกคนอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตตัวเดียวแบบนี้มาตลอด

“สัมผัสมันสิครับ ร่างกายของผมน่ะ...”

“...”

“สัมผัสมันจนกว่าพี่จะพอใจ...ทำจนกว่าผมจะตายคาอกพี่เลย”

“...” น้องเขย่งปลายเท้าขึ้นคล้องคอเขาไว้ด้วยสองแขนเรียว ริมฝีปากอิ่มพ่นลมหายใจชิดข้างหูก่อนจะกระซิบประโยคที่ทำให้เขาสติแตกกระเจิง

“...ผมต้องการพี่..ช่วยเติมเต็มผมที่นะครับ”

จอห์นนี่ดันแจฮยอนติดกับประตูห้อง ร่างสูงประกบริมฝีปากลงไปอย่างรุนแรงไม่สนว่าน้องจะเจ็บแค่ไหน เขาแค่ต้องการ ต้องการ และต้องการเสพรสชาติของกลิ่นกายหอมหวาน มือหนารวบจับเอวบางยกขึ้นให้น้องได้ใช้ขาเกี่ยวเอวเขาไว้ จอห์นนี่บดเบียนสอดลิ้นเข้าโพรงปากแสนหวานที่อยู่ในหัวเขาตลอด ลิ้นหนาตวัดทั่วโพรงปากหวาน  ลากไล่ตามไล้ฟัน เก็บทุกพื้นที่ความหอมหวาน

“อื้ออ”

จอห์นนี่แทบขาดใจตายตอนที่นิ้วเรียวขยุ้มที่เส้นผมท้ายทอยเขา นิ้วมือเรียวสางขึ้นไปด้านบนก่อนกรีดนิ้วลงมาถึงท้ายทอยเหมือนจะปั่นประสาทเขาให้แตกกระเจิง เขาผละริมฝีปากออกจนน้ำสีใสเชื่อมสองปากเป็นสาย ดวงตาสองคู่สบกันสื่อความหมายถึงบ้างอย่างที่ต้องการ

“อ๊าส์..พี่จอห์นนี่ ” เด็กตัวขาวครางหวิวยามที่เขาเคลื่อนริมฝีปากขบเม้มลำคอขาวแผ่วเบาพอให้ขึ้นรอยจางๆ ก่อนที่มือน้อยจะจิกผมเขาขึ้นเพื่อมอบจูบแสนเร้าร้อนให้กันอีกรอบ

เสียงจ๊วบจ๊าบหยาบโล้นดังก้องห้องสี่เหลี่ยมแคบๆ จอห์นนี่ว่างแจฮยอนลงบนเตียงของเขาโดยที่ไม่ยอมละปากออกจากกันแม้แต่วินาทีเดียว มือหนาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกแค่สองเม็ด เขาถลกมันจนไปกองอยู่ที่แขนขาว ก่อนละปากออกไล่ลิ้นชิมรสลูกพีชสดหวาน

จอห์นนี่ขบเม้มไห้ปลาร้าเด่นนู้นของแจฮยอนแผ่วเบา ช้อนตามองสบกับคนตัวขาวที่ตอนนี้แสดงสีหน้าได้น่ารักที่สุดเท่าที่เขาเคยได้เห็น นิ้วยาวสะกิดยอดอกสีหวานเพื่อเรียกเสียงครางครือเพราะๆให้ได้ยิน

“ซี๊ดด อ่าส์”

“แจฮยอน..เราสวยมากเลย”

จอห์นนี่กระซิบเอาใจคนตัวขาว สองมือหนาบีบสะโพกนิ่มด้วยความหมั่นเขี้ยวก่อนดึงอันเดอร์แวร์ตัวบางที่ปกปิดความอุ่นร้อนที่ตื่นตัวของแจฮยอนออกอย่างรีบร้อน ร่างสูงโถมกายเข้าหาจนช่วงล่างแนบติดกันทุกสัดส่วน ถึงจะมีเสื้อผ้ากั้นแต่ร่างสูงกับรับรู้ถึงสองสิ่งที่สัมผัสกันได้เลย

“ผมถอดให้นะครับ”

ร่างสูงลงไปอยู่ด้านล่างอย่างว่าง่าย แจฮยอนลากมือลูบไล้แผงอกแกร่งด้วยมือน้อยคู่นั้น ก่อนโน้มตัวลงมาเพื่อใช้ปากงับกระดุมเสื้อเขาออกแทน ลิ้นน้อยลากตั้งแต่สันคางผ่านร่องแผ่นอกแกร่งจนถึงลอนกล้ามเนื้อขึ้นรูปสวยก่อนจะจัดการกับกางเกงเขา ปากอิ่มงับซิปรูดมันลงพร้อมๆกับบ็อกเซอร์ตัวสวย

แจฮยอนขบเม้มตามสัดส่วนร้อนของเขาผ่านเนื้อผ้าตัวสุดท้าย เด็กตัวขาวช้อนตาขึ้นมองเขาด้วยแววตาเป็นประกายวิบวับ เขาอยากจะได้กล้องสักตัวมาเพื่อบันทึกภาพความวาบหวิวนี้ไว้จัง ไม่เคยคิดเลยว่าแจฮยอนจะเหมือนนายเอก GV ขนาดนี้

“อึก แจฮยอน”

จอห์นนี่กัดฝันกรอดสะโพกแกร่งเอนขึ้นรับปากอุ่นที่ลากลิ้นขึ้นลงตามสันส่วนตื่นตัวจนเนื้อผ้าเปียกชื่น แจฮยอนยกยิ้มมุมปาก น้องดึงอันเดอร์แวร์ลงสองมือนิ่มจับประคองแกนกายใหญ่ที่ดีดขึ้นเพื่อออกมาเจอโลกกว้าง ลิ้นเล็กสีสดแลบออกมาน้อยๆแตะลงบนส่วนหัวแดงก่ำพร้อมๆกับสายตาหวานที่มองเขาตลอดเวลา

โคตรพอร์น!! แม่งเอ้ย เขาอยากจะจับเจ้าลูกแมวขี้ยั่วมาสำเร็จโทษเหลือเกิน!!

“อื้ออ” น้องทำหน้าเหเกยตอนที่งับสัดส่วนร้อนเข้าไปในโพรงปากหวาน แจฮยอนรี่ตามองเขาเล็กน้อยก่อนขยับกลืนกินจนหมด แก้มขาวที่เคยกลมกลึงแต่ตอนที่กำลังดูดดุนแกนกายเขากลับตอบลงพร้อมแรงดูดรัดของโพรงปาก

“ซี๊ดด พอร์น..ชิบหาย อ่าส์”

หัวกลมสีบอร์นสว่างขยับขึ้นลงเป็นจังหวะ ลิ้นเล็กภายในตวัดเลียความต้องการของเขาอย่างรู้งาน จนอดนึกไม่ได้ว่าน้องไปฝึกทำแบบนี้มาจากไหน แวบนึ่งที่เขารู้สึก...หวง แจฮยอนขมวดคิ้วฉับที่จังหวะสะโพกเขาเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆตามความหวงแหนที่แสดงออกมาไม่ได้ แต่มือน้อยที่ลูบแนวสะโพกกับเหมือนน้ำเย็นที่ชโลมจิตใจของเขา

“อื้มม”

“อ๊าส์..”

แจฮยอนดึงริมฝีปากออกจากส่วนนั้นดังป๊อก น้องคลานขึ้นมานั่งทับช่วงเอวเขาไว้จนส่วนร้อนแนบชิดกับช่องทางด้านหลัง กายขาวขยับเคลื่อนเบาๆ แนวฟัดขาวขบกัดปากร่างตัวเองแน่น มือน้อยยกชายเสื้อเชิ้ตขึ้นให้เห็นแนวหน้าท้องเลข11สวยๆ

“พี่เข้าได้มั้ย...ไม่ไหวแล้ว นะครับ”

“หึหึ แล้วจะอดทนช่วยตัวเองตั้งนานทำไมละครับ”

แจฮยอนตอบกลับมาแค่นั้น น้องยืนเข่าจับส่วนร้อนของเขาจ่อชิดช่องทางรักก่อนกดกายยั่วยวนลงมาช้าๆ เขารับรู้ได้ถึงความคับแน่นที่กำลังกลืนกินตัวตนเขา จอห์นนี่จับเอวบางกดลงไม่สนความเจ็บปวดที่ร่างบางแสดงออกชัดเจน ตอนนี้เขาต้องการเกินกว่าจะพะเน้าพะนอเขาใจเด็กขี้ยั่วแล้วละ

“อึก! พี่จอห์นนี่!! อ๊าส์”

“อดทนนะครับ ซี๊ดด อ๊าส์ แจฮยอน”

จอห์นนี่มองน้องที่กัดริมฝีปากจนห้อเลือด เขาทนไม่ไหวต้องใช้นิ้วบดคลึงเบาๆไม่อยากให้เรียวปากอิ่มเป็นแผลนัก เขาเริ่มใจเย็นรอให้ร่างบางปรับตัว เป็นแจฮยอนเองที่ขยับตัวขึ้นก่อนทิ้งตัวมาแรงๆ จอห์นนี่จิกกำผ้าปูที่นอนจนแทบขาดติดมือ ร่างสูงขบกรามแน่นไม่ให้ตัวเองเผลอรุนแรงมากไปกว่านี้

“อ๊าส์ บอกแล้วไงครับว่าอย่าอดทน...พี่อยากทำกับผมแบบไหน”

“...”

“ผมก็ต้องการแบบนั้น รุนแรงเท่าที่ใจพี่ต้องการเลย พี่จอห์นนี่”

จอห์นนี่ไม่เกรงใจคนตัวขาวอีกต่อไป เขากดแจฮยอนลงกับเตียงเอวแกร่งขยับกระแทกร่างขาวรุนแรง เขาเหมือนหมาป่าแสนตะกละตะกามที่ได้ลิ้มรสเนื้อลูกแกะครั้งแรกในชีวิต ริมปากกระจับกดจูบขบเม้มลาดไหล่แคบจนเป็นจ้ำๆ

“อ๊าส์ พี่จอห์นนี่...อึก อ๊าส์ อ๊า”

“แจฮยอน อื้ออ”

แจฮยอนแอ่นสะโพกขึ้นตอบรับจังหวะรักของร่างสูง ใบหน้าหวานเอนซบเตียงนิ่มด้วยความเสียวกระสันที่ตีรั้นขึ้นมาจนร่างบางหายใจสะดุด ก่อนสองมือน้อยจะถูกร่างสูงยกขึ้นไปโอบคอแกร่งไว้ แจฮยอนไม่รอช้ากำจิกหลังแกร่งระบายความเสียวซ่านที่ได้รับ ลำคอขาวเชิดขึ้นเพราะร่างสูงยื่นนิ้วมาเกี่ยวโช้คเกอร์ของแจฮยอนขึ้นและจดจ้องมันด้วยความหลงใหล

“อ๊ะ อ๊าส์ พี่..อ๊าส์ จะ จะ ..จอห์น..นี่”

ตาคมมองใบหน้าหวานที่เฝ้าจินตนาการด้วยความหลงใหล เอวแกร่งกระแทกกระทันรุนแรง เขากัดฟันกรอดตอนที่ช่องทางด้านหลังบีบรัดแน่น จอห์นนี่โน้มตัวลงไปยันสองมือไว้บนหัวเตียงก่อนเร่งสะโพกถียิบจนเกิดเสียงเตียงกระทบพนังดังก้อง

“อะ อ๊าส์ ผม..ซี๊ดดด”

“แจฮยอน..อ๊าส์!!”

จอห์นนี่ก้มตัวลงก่อนเร่งความเร็วขึ้นอีก ภาพใบหน้าหวานเหเกย ดวงตากลมมีหยาดน้ำใสไหลเปื้อนพวงแก้ม ริมฝีปากอิ่มเล็กครวญครางจอห์นนี่ๆเรียกเขาไม่หยุดหย่อน มันยิ่งกว่าที่เขาเคยจินตนาการตอนช่วยตัวเอง มันดีกว่าหลายหมื่นเท่าหรือล้านเท่าไปเลยมันเหมือนร่างกายบินได้ก่อนที่จะถูกมือขาวฉุดรั้งลงมาอยู่ด้วยกันพร้อมความขาวโพลนในหัวที่มองเห็น

“อ๊าส์!!”

เสียงหอบหนักหน่วงดังก้องห้องนอนแคบของรูมเมทอเมริกันไลน์ จอห์นนี่ยันตัวลุกมองใบหน้าหวานที่แดงระเรื่อ เขาก้มลงใช้จมูกเกลี่ยแก้มนิ่ม กดจมูกลงที่ลักยิ้มบุ๋มแบบที่อยากทำมาโดยตลอด

“ยั่วพี่ทำไม หื้ม”

“...เพราะผมต้องการพี่ไงครับ” ควีนตัวขาวยกแขนโอบรอบคอร่างสูงกว่า สองมือเล็กลูบไล้รอยเล็บแดงๆยาวตั้งแต่ลาดไหล่ผายจนถึงแผงอกแกร่ง

“...”

“...ต้องการพี่แค่คนเดียว”

ไม่ต้องบอกก็ได้มั้งว่าหลังจบประโยคเขากับแจฮยอนทำอะไรกันต่อ ก็แค่เติมเต็มความต้องการของกันและกันจนเช้าเท่านั้นเอง

เม้นที่เดิมน๊าาา