“เหมี๊ยวว!”
แจฮยอนนั่งทับส้นอยู่บนเตียงใหญ่ในห้องนอนหรู
ช้อนตามองคนตัวสูงที่เปลือยท่อนบนสูบบุหรี่มองเขาอยู่ยิ้มๆ ลูกแมวน้อยขยับคลานสี่ขาเข้าไปหาเจ้านายที่กระตุกโซ่ให้เข้าไปใกล้
กรุ๊งกริ๊ง
เสียงกระดิกจากหางดังก้องกังวาน
แจฮยอนยกสะโพกสะบัดไปมาให้เหมือนแมวจริงๆ คลอเคลียใบหน้าที่ต้นขาแข็งแรง กดจูบรอยสักตัวอักษรภาษาละตินที่เส้นวีไลน์ของวินวิน
ขบกัดเบาๆเหมือนลูกแมวคันฟัน
“ให้ตายดิวะจอง
แจฮยน มึงจะทำให้กูคลั่งตายไปถึงไหนเนี่ย!”
“จนกว่ามึงจะมีแค่กูนั้นแหละ
เจ้านาย”
ลุกยืนเข่าให้ความสูงเท่ากัน
โอบรอคอแข็งแรงรั้งใบหน้าหล่อลงมาจนเกือบจะจูบกัน ดวงตาสวยปรือปรอยลง
อ้าปากรับควันกลิ่นฉุนเข้าปากก่อนพ่นออกแล้วประกบจูบรสบุหรี่
ตวัดลิ้นร้อนเลียกลีบปากบาง ขบกัดดูดดึงริมฝีปากอีกคนอ้อนๆ
“คุกเข่าลง
ทำท่าให้เหมือนแมวสิแจฮยอน”
เขาทำตามคำสั่งร่างสูงกว่า
คุกเข่าให้อยู่ระดับกึ่งกลางของอีกฝ่าย
วินวินปลดเข็มขัดดึงบางสิ่งที่ตื่นตัวออกมาสู่โลกภายนอก
“กินนมนะครับ
ยัยเหมี๊ยว”
“เหมี๊ยวว~”
แจฮยอนครางรับเสียงใส
ริมฝีปากอิ่มอ้ากว้างรับความใหญ่โตเข้ามาเต็มโพรงปาก
สองมือเท้าเตียงในท่าคลานสี่ขา ใช้แค่ริมฝีปากทำหน้าที่ ลิ้นเล็กแลบออกมาเลียส่วนปลายหยักมนที่ร้อนจนแทบไหม้
ปาดชิมน้ำขาวขุ่นที่ไหลเยิ้มออกมา
“หม๊าวว
ชอบจังเลย อื้มม”
ถูไถใบหน้ากับส่วนร้อนจัด
ช้อนตามองวินวินที่ก้มลงสบตาเขาพอดี
อีกคนดับบุหรี่ใช้สองมือลูบไล้ใบหน้าเขาอย่างลุ่มหลง
สายตาคมจดจ้องริมฝีปากแดงสดที่กำลังครอบครองตัวตน ความแข็งขืนที่ถูกบีบรัดด้วยโพรงปากหวานแทบทำให้วินวินคลั่งด้วยความกระหายอยาก
“ซี๊ดด
กูทนไม่ไหวแล้ว”
ร่างของแจฮยอนถูกจับให้ใช้สองมือจับหัวเตียงไว้
เรียวขาถูกแยกออกจากกันอันเดอร์แวร์กับเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ถูกกระชากออกอย่างไม่ใยดี
วินวินสอดตัวตนเข้าไปจนสุด กระแทกแรงจนคนตัวขาวผวาแอ่นตัวชิดหัวเตียง
“อ๊ะ
อ๊าส์ วิน อื้ออ ซี๊ดด อึก!”
ใบหน้าหวานเชิดหงายเมื่อถูกมือหนาคว้าโซ่ดึงรุนแรงจนปลอกคอตึงแน่น
ริมฝีปากบางพ่นลมหายใจร้อนรินข้างหู
สะโพกหนาบดเบียดควงวนหน้าจุดภายในที่ไว้ต่อสัมผัสก่อนจะกระแทกเนิบนาบย้ำจุดเดิมจนเขาจวนเจียนขาดใจตาย
“แมวก็ร้องแบบแมวสิครับ
แจฮยอนนา”
“อ๊าส์
เหมี๊ยว อื้ออ เหมี๊ยวว”
แจฮยอนครางเสียงสูง
แอ่นสะโพกร่อนเบาๆสบสายตาคมหื่นกระหาย วินวินเลียปากตัวเอง
จับยึดสะโพกขาวแสนซนให้อยู่นิ่งๆก่อนเป็นคนเร่งจังหวะเอง
“อ๊าส์
เหมี๊ยวว เจ้านาย อ๊าส์ เจ้านาย หม๊าวว อ๊าส์”
วินวินอัดสะโพกเข้าหาอีกฝ่ายไม่ยั้ง
แผ่นหลังขาวเต็มไปด้วยรอยขบกัด ร่างขาวโยกไหวตามจังหวะรัก เส้นผมสีเทาเปียกชื้น
เสียงกระดิกที่ติดอยู่กับตัวหางดังถี่ตามจังหวะสะโพกของร่างสูงใหญ่
แจฮยอนหันไปหาอีกฝ่ายร้องครางเสียงเหมี๊ยวๆข้างหู
ลิ้นเล็กยื่นไปเลียสันกรามคม ขบเม้มเบาๆปลุกเร้าจนสิ่งที่อยู่ในกายตัวเองขยายใหญ่ขึ้นในแบบที่รู้สึกได้
แจฮยอนยกยิ้มหวาน สองมือขาวบีบยอดอกตัวเองจนแดงก่ำ
วินวินขาดสติหลังจากเห็นความยั่วยวนของลูกแมวตัวสวย
มือหนากดหัวทุยลงกับเตียงแรงๆก่อนขยับสะโพกกระแทกกระทั้นด้วยจังหวะรัวเร็วจนได้ยินเสียงเตียงกระทบผนังดังโครมคราม
อีกมือก็ดึงโซ่เหล็กไว้แน่นตรึงรั้งใบหน้าหวานให้เชิดแหงน
“หม๊าวว
อะ อ๊าส์ มะ เหมี๊ยว อื้มม ซี๊ดดด”
“อ๊าส์
กูใกล้แล้ว แจฮยอน อึก อะ อะ อ๊าส์!!”
สะโพกสอบขยับหนักหน่วงไม่นานร่างทั้งสองก็กระตุกเกร็งปลดปล่อยความต้องการ
แจฮยอนปล่อยออกมาจนเปื้อนผ้าปูที่นอน
วินวินกดตัวแช่อยู่ในร่างกายอุ่นปล่อยจนเต็มล้นช่องทางแดงก่ำ
ยังไม่ทันได้ดึงออกลูกแมวขี้ยั่วก็เริ่มโยกสะโพกเข้าๆออกๆ ทำให้เขาได้รู้สึกอีกครั้ง
“แม่งเอ้ย!! แจฮยอน ต่อไปนี้กูจะเอาให้มึงขาดใจตายไปเลย
อย่าให้รู้ว่าไปยั่วใครแบบนี้นะ!!”
“หึหึ
ไม่รับปากนะ เหมี๊ยวว”
แจฮยอนพลิกตัวนอนหงายอ้าขากว้างให้ร่างสูงมองช่องทางรักที่มีคราบน้ำขางขุ่นไหลย้อยออกมาเปื้อนเรียวขาขาว
“ถ้าไม่รับปากกูจะกระแทกจนมึงพูดไม่ได้เลย”
“กูเคยกลัวเหรอ
ต่ง ซือเฉิง”
วินวินขยับคร่อมร่างขาวสอดแกนกายตัวเองเข้าไปในช่องทางรักอีกครั้ง
กดแช่ไว้ไม่ยอมขยับ แมวตัวขาวตวัดตามองค้อนขวับด้วยใบหน้าอึดอัดปนไม่พอใจ
“บอกก่อนว่าไม่ทำแบบนี้กับใคร
อื้ออ รัดแน่นชิบ”
“อ๊าส์
มึงด้วยสิ รักแค่กูได้มั้ย เอาแค่กูได้มั้ย”
แจฮยอนมองคนตรงหน้าด้วยแววตาเว้าวอน
วินวินยิ้มกว้างก้มลงจูบริมฝีปากอิ่มด้วยรสจูบแสนหวานเหมือนขนมสายไหม ค่อยๆละเลียดชิมรสช้าๆ
พะเน้าพะนอเอาอกเอาใจ
“กูรักมึงแจฮยอน
ต่อไปนี้กูจะมองแค่มึง แมวน้อยของกู”
I am a winner
–Jung Jaehyun
กลับไปเม้นที่เดิมเน้อออ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น