เสียงจูบดังลั่นห้องสวีทสุดหรูของทางโรงแรมระดับ8ดาวที่มีซอ ยองโฮเป็นเจ้าของ แขนเรียวขาวจัดของแจฮยอนโอบรอคอเตนล์
เอียงใบหน้าหวานรับจูบร้อนแรง ตวัดลิ้นบางเกี่ยวตอบรลิ้นสากเหมือนแมวของอีกฝ่าย
เดินตามแรงดันจนหลังเอนนาบกับเตียงนุ่ม
ปากบางตามลงมาประกบปากเขาอีกครั้งแต่ครั้งนี้
เขาเป็นฝ่ายส่งลิ้นไปพัวพันกับลิ้นอีกคนแทน
มือเรียวแข็งแรงสอดลงลูบหน้าท้องแบนราบของเขาสะดุ้งตกใจเพราะแรงขย้ำ ดันอกแกร่งออกเมื่อรู้สึกลมหายใจจะหมดลง
ค่อยๆปรือตามองร่างสูงอย่างเขินอายเมื่อเห็นสายตาร้อนแรง
“นายหอมจังแจฮยอนนา”
ร่างข้างบนก้มลงหอมแก้มเขาแรงๆมือหนาเลื่อนเสื้อเขามากองไว้ที่อกเคลื่อนใบลงมาใกล้ค่อยๆตวัดลิ้นชิมแผ่นอกบาง
“อ๊ะ...อึก...เตนล์..อื้ออ”
ครางเสียงแผ่วเมื่อคลื่นความกระสั่นวิ่งมาหา
แอ่นอกเกร็งตามลิ้นร้อนที่กำลังหยอกล้อกับส่วนอ่อนไหวช่วงบนจนแข็งเป็นไต
สอดมือจิกขย้ำผมนุ่มของเตนล์นระบายความเสียว
รวบรวมความกล้าค่อยๆถอดเสื้อยีนส์อีกคนออกเลือนมือปลดกระดุมร่างที่ยืดตัวขึ้นเพื่อให้เขาถอดเสื้อผ้าที่ใส่อยู่ให้
อายแทบสิ้นสติที่เห็นริมฝีปากสวยกระตุกยิ้มดวงตาสีฟ้าสดเปล่งประกายทามกลางความมืดสลัวของห้อง
ทั้งร้อนแรง กระหาย ปรารถนา หวงแหน ห่วงหาย...และก็รัก
“ยกตัวขึ้นหน่อยแจฮยอนนา”
ทำตามลำสั่งของอีกคนอย่างขาดเขินยกแขนขึ้นให้ร่างเพรียวถอดเสื้อเขาออกโดยง่ายเหมือนเด็กเล็กๆที่ทำตามคำสั่งของผู้ใหญ่
“เตนล์..ฉันไม่เคย”
“งั้นหยุดมั้ย”
“ไม่ต้องหรอก
ตะ...แต่ทำเบาๆนะ” ช้อนตามองใบหน้าหล่อที่กำลังกัดกรามกรอดเหมือนอดกลั้นอะไรบ้าง
“ไม่รับปากนะ
เพราะมันไม่ไหวแล้วละ”
มือขาวถูกจับไปว่างบนจุดแข็งใต้กางเกงผ้าตัวสวยสัมผัสได้ถึงความแข็งขืนจนทำให้ใบหน้าเขาขึ้นสี
หลับตาปี้ค่อยๆขยับมือคลึงส่วนอ่อนไหวของอีกฝ่ายยิ่งได้ใจเมื่อได้ยินเสียงครางทุ้มต่ำ
เสียงปลดเข็มขัดดังขึ้นตามด้วยมือนุ่มนิ้มของเขาครอบครองความต้องการของร่างที่ยืนเข่าก้มมองเขาอยู่
ค่อยๆใช่ลิ้นสีสดเลียส่วนปลายแบบกล้าๆกลัวๆ
“ซี๊ดด..แจฮยอนนา”
หลับตาลงรับความร้อนเข้าในโพลงปาก
รู้สึกอึดอัดจนหายใจแทบไม่ออก แถมกลืนน้ำลายไม่ได้อีก ปรับแล้วเริ่มค่อยๆใช่ลิ้นเลียตามความต้องการของอีกคนเหมือนกับกินไอศครีมรสโปรด
“อ๊า..แจฮยอนนา..อึก”
ช้อนตามองอีกร่างที่เชิดหน้าซู๊ดปากใบหน้าหล่อหวานเหยเกยตามแรงอารมณ์ยิ่งส่งผลให้เขาค่อยๆขยับหัว
ห่อปากรูดรั้งเบาๆกับส่วนอ่อนไหวที่ใหญ่ขึ้นจนแน่นปากไปหมด
“พอแล้ว..อึก
เดียวฉันไปก่อนนาย”
ถูกดันนอนราบกับเตียงก่อนจะรู้สึกกางเกงหนังถูถลกออกจากขาเรียวด้วยความเร็วแสง
มือเรียวดันขาเขาออกกว้างก่อนจะแทรกตัวเข้ามา ก้มลงกดจูบเบาๆที่เปลือกตาอน่างปลอบประโลม
“ทนนิดหน่อยนะ
ฉันอยากเข้าไปแบบไม่ต้องเปิดทาง”
“อะ
อึก เดี๋ยว..อะ..เจ็บ!!”
กรีดร้องแทบสิ้นใจเมื่อรู้สึกถึงอะไรบางที่กำลังแทรกเข้ามาในตัวเขา
จิกหลังกว้างแน่นจนเลือดซึม
“เตนล์
อึก ฉันพอ อ๊ะ..ฮื้อ เจ็บ..แจฮยอนเจ็บ ฮื้อ”
สะบัดหน้าไปมากับหมอนใบใหญ่เกร็งตัวแน่น
น้ำตาสีใสไหลรินจากดวงตาลงมาที่ใบหน้าขาวจนดูน่าสงสาร
“เตนล์ขอโทษนะครับ
อดทนหน่อยนะที่รัก ”
จุมพิตหน้าผากปลอบใจร่างขาวขยับมือจับความต้องการสีชมพูน่ารักมาไว้ในกำมือขยับรูดรั้งเบาๆให้อีกคนมีอารมณ์ร่วม
ขยับสะโพกจนฝังตัวตนของเขาเข้าไปในร่างของแจฮยอนจนหมดรู้สึกดีแทบคลั่ง
อยากจะเสร็จสมทันทีที่เข้าไปจนหมด มองยัยตัวขาวที่ตอนนี้นอนตัวแดงน้ำหูน้ำตาไหลจนดู...น่ารังแก
แจฮยอนทำให้เขาแทบคลั่ง
ไม่เคยเจอใครที่มำให้รู้สึกดีแบบนี้มาก่อน
“อ๊า!!”
แกล้งขยับสะโพกกระแทกเข้าไปแรงๆได้ยินเสียงหวีดร้องของอีกคนแล้วรู้สึกชอบใจพิลึก
ยิ่งใส่ปลอกคอแบบนี้แล้วยิ่งเร้าใจเข้าไปใหญ่ ขอบคุณยูจินนูน่าด้วยแล้วกันนะครับ
“เร้าใจชะมัด
ปลอกคอนี้เก็บไว้ใส่อีกนะ ฉันชอบวะ อื้มม” ค่อยๆขยับสะโพกใส่ร่างที่นอนบิดระทวยไปกับความรู้สึกแปลกใหม่ที่เจ้าตัวเพิ่งจะเคยได้รับ
“อะ
โรคจิต..ซี๊ดด..อะ ...อ๊า” ขำกับคนที่แค่จะพูดยังเสียงสั่นแล้วยังมีอารมณ์มาด่าเขาอีก
น่าลงโทษให้มันหนักจริงๆ
“อะ...อ๊าส์...ตะ..เตนล์..เตนล์ครับ..อ๊าส์”
“หื้ม
ซี๊ดด” ก้มลงไปใกล้ยัยตัวขาวที่ยกมือโอบรอคอเขาดวงตากลมโตฉายแววออดอ้อนน่าเอ็นดูเหมือนลูกหมาตัวน้อยที่รอค่อยเจ้าของมาเล่นด้วย
“จะ..แจฮยอน.รัก..ฮื้อ..อะ
อ๊าส์..รักเตนล์นะครับ..อึก รัก ซี๊ดด..รักเตนล์นะครับ อ๊าส์”
“แจฮยอนนา
โทษตัวเองแล้วกัน!” เพราะเขาคงอดทนไม่ให้ตัวเองรักแจฮยอนแรงๆไม่ได้แล้วละ
เจ้าตัวขาวเล่นน่ารักน่าฟัดขนาดนี้
“ดะ..เดียวเตนล์..อึก..ช้าลง
อะ...อ๊าส์..ช้าลงหน่อย...อ๊าส์” เขาแทบไม่ได้ยินเสียงหวานใสของคนข้างใต้เร่งขยับสะโพกอย่างแรงเมื่อจุดหมายใกล้ถึงแล้ว
ดวงตาคมดุแบบแมวจ้องมองยังร่างขาวที่นอนตาปรือเยิ้มกัดข้อนิ้วตัวเอง
ตัวขยับไหวตามแรงที่เขาส่ง ยิ่งส่งสายออดอ้อนมาแบบนี้เขายิ่งต้องการในตัวอีกคนแบบไม่รู้จักพอ
“อีกนิดแจฮยอน
ฉัน..อึก อะ อ๊าส์ ฉันรักนาย ซี๊ดด”
“อะ
อ๊าส์...เตนล์..อะ..เตนล์...อ๊าส์”
จับขาเรียวพาดบ่าก่อนจะเร่งสะโพกอีกระดับเมื่อถึงปลายทาง
“ระ..รักฉันมั้ย..ซี๊ดดด
อ๊ะ ..พร้อมกันนะ อ๊า”
“ระ..รัก..อึก...แจฮยอนรัก..อะ..เตนล์...อ๊าส์!!!”
กระตุกเกร็งปลดปล่อยความต้องการลงในตัวขาว
พร้อมกับที่หน้าท้องก็เปื่อนคาบน้ำขาวนมของอีกคน
หลับตาลงรู้สึกเหมือนโลกหมุนควานปวดหัวจนแทบระเบิด
กัดฟันกรอดระงับอาการทั้งหมดซุกซบอยู่บนไหล่ขาวหายใจเบาๆเอากลิ่นกายหอมหวานที่ตอนนี้ทำหน้าที่เป็นยาชั้นดีช่วยให้เขาหายปวดหัว
“เตนล์..นายเป็นอะไร”
เงยหน้าตามเสียงห่วงใยหลังจากที่หายมึนหัวแล้ว กระพริบตาปริบๆเมื่อภาพตรงหน้ามืดเกินจะมองเห็น
เขาเป็นอะไรไปวะ
เมื่อกี้ยังมองเห็นในความมืดอยู่เลย
“เตนล์
ตานายเปลี่ยนแล้วนิ งั้นนายก็เป็นคนแล้วละสิใช่มั้ย” แจฮนอนยื่นแขนไปเปิดไฟตรงหัวเตียงมองร่างขาวที่ขยับตัวดุกดิกดีใจ
ยกมือขาวมาลูบใบหน้าเขาแผ่วเบา
“ฉันว่ายังไม่นะ
เราคงต้องรักกันอีกหลายๆรอบเลยละ แจฮยอนนา” ยกยิ้มเจ้าเล่ห์มองร่างขาวที่กำลังอึงตาโต
ถอยสะโพกออกจนเก็บหมดก่อนจะขยับกระแทกลงไปเต็มแรง
“อะ! อ๊าส์ เตนล์..ดะ..เดียว อ๊าส์..ไม่ อ๊า!!”
บอกแล้วว่าแจฮยอนคงไม่ได้ลงจากเตียงหรอกครับ
มีเวลาอีกตั้งหลายชั่วโมง กว่าแจฮยอนจะได้นอนก็เช้า หรือ บ่ายดีนะ หึหึ J
ดูถ้าแล้วแจฮยอนทำให้เขาเป็นคนไม่รู้จัดพอสักแล้วสิ
กลับไปม้นได้ที่เดิมนะค่ะะ Meow Ten จิ้มมเลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น